مزایای دریافت جواز کسب

مزایای دریافت جواز کسب

جواز کسب، کلید ورود به دنیای تجارت قانونی و مدرن است. با داشتن این مجوز، نه تنها مشکلات حقوقی را کاهش داده و در امان می‌مانید، بلکه از مزایای متعددی مانند اعتبار بیشتر، دسترسی به تسهیلات و حمایت‌های قانونی بهره‌مند می‌شوید. برخی از مزایای دریافت جواز کسب عبارت است از :

• قانونی شدن فعالیت
• ایجاد اعتماد برای مشتریان
• دسترسی به وام و تسهیلات بانکی
• معافیت های مالیاتی
• اعتبار سنجی
• امکان اخذ پروانه کسب بین المللی
• ثبت برند

مراحل گرفتن جواز کسب

اخذ پروانه کسب یک فرآیند چند مرحله‌ای است که هر یک از آن‌ها اهمیت خاص خود را دارد و به منظور تضمین اینکه کسب‌وکارها مطابق با استانداردها و قوانین ملی عمل می‌کنند، طراحی شده‌اند. مراحل دریافت جواز کسب در ایران به شرح زیر است:

1. ثبت نام در سامانه ایرانیان اصناف در سامانه ایرانیان اصناف به آدرس mojavez.ir . در این مرحله، اطلاعات هویتی، تحصیلی و شغلی خود را وارد می کنید.
2. انتخاب اتحادیه صنفی بر اساس نوع کسب و کار خود
3. تکمیل مدارک و ارسال درخواست: مدارک هویتی، تحصیلی، مدارک مربوط به محل کسب و کار و سایر مدارک مرتبط با شغل مورد نظر می باشد، بارگذاری و به همراه درخواست خود ارسال کنید.
4. اتحادیه صنفی در صورت تایید اولیه، به شما اطلاع می دهد.
5. بازرس اتحادیه از محل کسب و کار شما بازدید می کند تا مطابقت آن را با قوانین و مقررات مربوطه بررسی کند.
6. هزینه های مربوط به صدور جواز کسب را به صورت آنلاین در سامانه ایرانیان اصناف پرداخت کنید.
7. در صورت تایید نهایی، جواز کسب شما صادر می شود

یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید در این فرآیند به آن توجه کنید، دقت در تکمیل مدارک مورد نیاز است. هرگونه نقص یا کمبود در مدارک ارائه‌شده می‌تواند منجر به رد درخواست شما شود و زمان و انرژی شما را هدر دهد. همچنین، آشنایی با قوانین و مقررات مربوط به کسب و کارتان بسیار حائز اهمیت است. اطمینان حاصل کنید که فعالیت شما با قوانین و مقررات صنفی مربوطه همخوانی دارد و محل کسب و کار شما نیز شرایط لازم را داراست.

شرایط دریافت جواز کسب

الزامات و شرایط ویژه متقاضیان برای گرفتن جواز کسب عبارتند از:

• تابعیت ایرانی
• داشتن حداقل ۱۸ سال سن
• داشتن کارت پایان خدمت یا معافیت (برای آقایان)
• نداشتن سوء پیشینه کیفری
• داشتن صلاحیت فنی و حرفه‌ای مرتبط با شغل مورد نظر (در برخی موارد نیاز به گواهی گذراندن دوره‌های آموزشی است)
• داشتن محل مناسب برای کسب و کار (مطابق با ضوابط و مقررات مربوطه)
• داشتن مدرک تحصیلی خاص، داشتن سابقه کار مرتبط (برای مشاغل خاص)
• محل کسب و کار باید دارای سند مالکیت یا اجاره‌نامه معتبر باشد.
• محل کسب و کار باید با نوع فعالیت مورد نظر مطابقت داشته باشد و از نظر بهداشتی، ایمنی و فنی شرایط لازم را دارا باشد.

هزینه دریافت جواز کسب

هزینه دریافت جواز کسب به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل عبارتند از:

• نوع و صنف کسب و کار: به عنوان مثال، هزینه جواز کسب برای یک فروشگاه خواروبار فروشی با هزینه جواز کسب برای یک کارگاه تولیدی متفاوت خواهد بود.
• موقعیت مکانی کسب و کار: هزینه جواز کسب در شهرهای بزرگ، مراکز استان ها و مناطق پر رونق معمولاً بیشتر از شهرهای کوچک و مناطق کم رونق است.
• متراژ واحد صنفی: هرچه متراژ واحد صنفی بزرگتر باشد، هزینه جواز کسب نیز بیشتر خواهد بود.
• حق عضویت اتحادیه: هر صنف و اتحادیه، مبلغ مشخصی را به عنوان حق عضویت سالانه از اعضا دریافت می‌کند.
• هزینه صدور جواز کسب: این هزینه به طور مستقیم توسط اتحادیه صنفی مربوطه تعیین می‌شود و برای پایتخت، مراکز استان ها و سایر شهر ها متفاوت است.
• هزینه‌های جانبی: علاوه بر موارد ذکر شده، هزینه‌هایی مانند هزینه ثبت نام، هزینه تشکیل پرونده، هزینه بازدید از محل کسب و کار و هزینه صدور پروانه نیز به هزینه کلی دریافت جواز کسب اضافه می‌شوند.

درگاه ملی مجوزها

در حال حاضر تنها مرجع صادرکنننده مجوز ها، درگاه ملی مجوزها می باشد. به موجب ماده ۲۲ همین قانون، درگاه ملی مجوزهای کشور سامانه‌ای است که مدیریت و راهبری نظام مجوز دهی کشور و نظارت بر صدور مجوزها را برعهده دارد و پس از لازم الاجرا شدن این قانون تنها مرجع رسمی مجوزهای کشور محسوب می‌شود. مراجع صادر کننده مجوز شامل دستگاه‌های اجرایی موضوع مواد ۴ و ۵ قانون محاسبات عمومی عبارتند از:

• دستگاه‌های موضوع ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری
• شوراهای اسلامی شهر و روستا اتاق‌های بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی ایران
• اتاق تعاون تشکل‌های اقتصادی و غیر اقتصادی
• اتحادیه‌ها
• شوراها
• مجامع صنفی یا نمایندگان مستقیم و غیرمستقیم آنها
• دستگاه‌های زیر مجموعه قوه قضاییه
• موسسات و تشکیلات و سازمان‌های زیر نظر مقام معظم رهبری
• سایر مراجع بنا به تشخیص هیئت مقررات زدایی و بهبود محیط کسب و کار

شرایط صدور مجوز های کسب و کار با توجه به تخصصی بودن و متفاوت بودن این گروه از مشاغل، متقاضی با سختگیری بیشتری در فرآِیند صدرو مواجه است. این شرایط نسبت به نوع شغل و کسب و کار متفاوت است، ممکن است بعضی از مجوز ها فقط برای اشخاص حقیقی صادر شود و در خصوص شرکت ها با معرفی مدیرعامل یا یکی از اعضای هیات مدیره صادرمی گردد و یا صدور آن برای هم مدیر و هم شرکت مجاز می باشد.

مرجع صدور کارت بازرگانی در تهران، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و در شهرستان‌ها، اتاق بازرگانی همان شهر می باشد که در هر حال پس از صدور باید به تایید وزارت صنعت ، معدن و تجارت برسد.
از شرایط صدور کارت بازرگانی می توان به این موارد که هر شخص حقیقی یا حقوقی فقط یک کارت بازرگانی می‌تواند داشته باشد و یا حق انتقال به غیر برای استفاده از مزایای آن را ندارد، اشاره نمود.همچنین شرایط عمومی و اختصاصی دریافت کارت بازرگانی در آیین نامه مقررات صادرات و واردات مشخص گردیده است.

انواع پروانه کسب

پروانه کسب از حیث مدت اعتبار به دو دسته جواز کسب موقت و دائمی تقسیم می شوند.

پروانه کسب موقت:

این نوع پروانه معمولاً برای یک سال اعتبار دارد. پروانه کسب موقت به دارندگان آن اجازه می‌دهد تا در مدت زمان مشخصی فعالیت خود را آغاز کنند و در صورت موفقیت، برای تبدیل آن به پروانه دائمی اقدام نمایند. این نوع پروانه برای کسب‌وکارهایی که هنوز در مراحل اولیه فعالیت قرار دارند، گزینه مناسبی است.

پروانه کسب دائمی:

نوعی مجوز که برای مدت ۵ سال صادر می‌شود. این پروانه برای کسب‌وکارهایی مناسب است که قصد دارند به صورت پایدار و طولانی‌مدت در بازار فعالیت کنند. پس از انقضای اعتبار ۵ ساله ، اعتبارآن قابل تمدیداست.

مجوز ها از حیث اهمیت شغل به دو دسته مجوزهای عام و خاص قابل تقسیم اند:

مجوزهای عام :

اصولاً در این نوع مجوزها به تخصص و یا دانش فنی خاصی برای متقاضی نیاز نیست و فقط احراز شرایط عمومی و اختصاصی کفایت می‌کند

مجوز های خاص :

مجوزهایی هستند که به دلیل اهمیت نوع شغل، تحت کنترل و نظارت دولت و نهادهای حاکمیتی قرار می گیرند که متقاضی مجوز های خاص برخلاف متقاضی مجوز های عام، باید از صلاحیت علمی و دانش فنی کافی برخوردار باشد. مجوزهای خاص در حوزه های مختلفی قابل صدور هستند از جمله حوزه سلامت، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی . در حوزه سلامت و بهداشت می توان به مجوز های مربوط به مشاغل پزشکی، دارویی، غذایی ، سموم و غیره و در حوزه مشاغل اجتماعی به خدمات قضایی، خدمات الکترونیک دولت اشاره نمود، هچنین مجوزهای کانون‌ فرهنگی و هنری، انتشارات، باشگاه‌های ورزشی،مدارس و آموزشگاه‌های علمی به عنوان مجوزهای خاص و در دسته مشاغل فرهنگی قرار می‌گیرند.