صنف و تشکیلات صنفی چیست ؟

سلسله مراتب صنفی از بالا به پائین عبارتند از:

با عضویت ۱۱ نفر که ۸ وزیر (وزرای بازرگانی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، مسکن و شهرسازی، بهداشت، دادگستری، اقتصادی و دارایی، صنایع و معادن) و فرمانده ناجا، شهردار تهران، رئیس شورای اصناف کشور، روسای مجامع امور صنفی شهرستان تهران را شامل می شود.

مطابق ماده ۱۰نظام صنفی،کمیسیون نظارت اصناف کمیسیونی است که به منظور برقراری ارتباط و ایجاد هماهنگی بین اتحادیه‌ها و مجامع امور صنفی با سازمان ها و دستگاه‌های دولتی در راستای وظایف و اختیارات آنها و همچنین نظارت بر اتحادیه‌ها و مجامع امور صنفی هر شهرستان تشکیل می‌شود .هر اتحادیه دارای یک یا چند رسته صنفی است که شامل واحدهای صنفی دارای تخصص یکسان می‌باشد. تعیین رسته‌های صنفی و قرار دادن آن‌ها تحت پوشش اتحادیه‌های مرتبط از وظایف کمیسیون‌های نظارت بر سازمان‌های صنفی است.

شورای اصناف کشور

از جمله ابداعات مهم قانون نظام صنفی مصوب ۱۳۸۲/۱۲/۲۴، تشکیل شورای اصناف کشور (در اصلاحیه مصوب ۱۳۸۲/۶/۱۲ به نام اتاق اصناف ایران) است که با توجه به نقش ملی و فرااستانی آن می‌تواند تحولی در نظام مدیریت صنفی ایجاد نماید . چنین پتانسیل منظمی در ساختار نظام صنفی می‌تواند بسیاری از برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها را تسهیل کند. خصوصاً نقشی که شورای می‌تواند در کمیته‌های برنامه‌ریزی استان‌ها ایفا کند، امکان ساماندهی امور اصناف و اصلاح نظام تجاری شهرها را فراهم خواهد کرد.

: مجمع امور صنفی عبارت است از نمایندگان منتخب اعضای هیئت مدیره اتحادیه‌های صنفی هر شهرستان، که برای انجام وظایف و مسئولیت‌های مقرر در قانون نظام صنفی، این مجمع را تشکیل می‌دهند و ۳ نوع هستند:

  • مجمع امور صنفی صنوف تولیدی -خدمات فنی
  • مجمع امور صنفی صنوف توزیعی – خدماتی
  • مجمع امور صنفی مشترک
اتحادیه ها

مهم‌ترین تشکل صنفی محسوب می‌شود و بر اساس ماده (۷) قانون صنفی، اتحادیه دارای شخصیتی حقوقی است که از افراد یک یا چند صنف که دارای فعالیت یکسان یا مشابه‌اند، برای انجام دادن وظایف و مسئولیت‌های مقرر در این قانون تشکیل می‌گردد. برای تشکیل هر اتحادیه وجود تعداد مشخصی واحد صنفی که دارای فعالیت شغلی مشابه یا همگن هستند ضرورت دارد. اتحادیه‌های صنفی زیرمجموعه‌ای از نهادهای مدنی و مردمی بزرگ و مؤثر در اقتصاد کشور محسوب می‌شوند که بر اساس قانون نظام صنفی وظایف مشخص و معینی را عهده‌دار می‌باشند تا بتوانند با اتکای به آن ضمن ایفای نقش و وظیفه خود از حقوق تمامی اصناف و مصرف‌ کنندگان نیز دفاع نمایند.

بر اساس ماده (۳) قانون نظام صنفی، هر واحد اقتصادی که فعالیت آن، در محل ثابت یا وسیله سیار باشد و توسط فرد یا افراد صنفی با اخذ پروانه کسب دایر شده باشد، واحد صنفی شناخته می‌شود.

نهادهای صنفی به دسته‌های زیر تقسیم بندی میشوند:

  • تعاونی
  • انجمن
  • تشکل
  • سندیکا
  • اتحادیه

شرکت تعاونی : (Cooperative) مشارکتی است که عده‌ای از افرادی که هم‌ صنف یا تناسبی مشابه دارند. مثلاً همسایه، دوست، خویشاوند یا همشهری هستند برای دستیابی به منافع مشترک گردهم می‌آیند و در حقیقت بهم کمک می‌کنند و برای تهیه مسکن یا خرید مایحتاج یا کسب اعتبار و وام ، تعاونی تشکیل میدهند ومشکل را حل می‌نمایند

مهم‌ترین عاملی که باعث اختلاف معنای انجمن با یک گروه یا دسته از مردم می‌شود، داشتن هدف مشترک است.تشکیل انجمن از امور اصولی و اساسی هر صنفی است. انجمن‌ها توسعه برنامه‌ها و تداوم طرح‌هایی را تسهیل می‌کنند که برای بهبود وضع رفاهی و حقوقی اعضایشان طراحی شده‌است. آن‌ها موجب پیشبرد طرح ها و فعالیت‌ها و جلب حمایت نهادها از حوزه تخصصی انجمن می‌شوند.
انجمن‌ها برای اعضای خود مقررات و آیین‌نامه رفتاری وضع می‌کنند. آن‌ها جبهه متحدی می‌سازند و تداوم رشد و توسعه حرفه خود را از طریق آموزش منظم و جذب اعضای جدیدی که از مهارت بالایی برخودارند، تضمین می‌کنند.

سازمان‌های مردم ‌نهاد یا سازمان عمومی غیردولتی یا سَمَن یا اِن‌جی‌اُ (Non governmental Organization) و به‌اختصار: (NGO) در کلی‌ترین معنای خود، به سازمانی اشاره می‌کند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی‌شود، اما نقش بسیار مهمی به‌عنوان واسطه بین فردْ فردِ مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می‌کند.

سندیکا

برخلاف اتحادیه صنفی، سندیکا یک تشکیلات خودگردان از افراد، بنگاه‌های اقتصادی، شرکت‌ها یا افراد حقوقی بوده که برای این متشکل می‌شوند تا منافعی که در آن سهیم هستند را ارتقاء دهند. در اکثر موارد هدف این تشکل‌ها افزایش سود اقتصادی خود تا حداکثر می باشد.

اتحادیه از نفراتی تشکیل می شود که اهداف مشترکی در راستای حفظ حقوق شغل و حرفه مورد نظر را دارند وهمچنین از افراد مورد اعتماد و خوشنام از هر صنف استفاده می کنند و گاها چند صنف مرتبط دارای یک اتحادیه بوده و افرادی منتخب از آن صنف ها گرد هم می آیند و اتحادیه آن صنف را تشکیل میدهند. اعضای هر اتحادیه به صورت غیر انتفاعی و فقط به سود صنف مورد نظر خود کار می کنند و دارای شخصیت حقوقی و مستقل عمل می کنند.. بازرسان اتحادیه هر صنف و رسته شغلی باید تخصص کافی در آن شغل را داشته باشند.

  • تحادیه‌های صنفی برای صدور پروانه کسب ابتدا باید از شهرداری، سازمان‌های مرتبط با ترافیک، بیمه، مالیات، عوارض و سایر ارگان‌های مرتبط استعلام‌های مورد نیاز را تهیه کنند و سپس برای صدور پروانه کسب اقدام کنند. تمام دستگاه‌هایی مذکور باید ظرف ۱۵ روز پس از استعلام اتحادیه، نظرشان را اعلام کنند و در غیر اینصورت اتحادیه این اجازه را دارد که برای صدور پروانه کسب اقدام نماید.
  • -به موجب ماده ۳۰ قانون نظام صنفی اتحادیه های صنفی باید با تشکیل کمیسیون بازرسی بر نحوه فعالیت واحدهای صنفی عضو خود نظارت کنند.
  • طبق ماده ۷۲ نیز خریداران و مصرف کنندگاه و همچنین بازرسان و ناظران موضوع ماده ۵۲ قانون مزبور می توانند شکایت‌های خود در مورد تخلف‌های موضوع قانون نظام صنفی واحدهای صنفی را به اتحادیه های ذیربط تسلیم و اعلام نمایند.
  • اتحادیه ها وظیفه دارند که در مدت حداکثر ده روز شکایات و گزارشات دریافتی را بررسی کنند. در غیر اینصورت عدم تخلف اعلام خواهد شد و پرونده مختومه می باشد و در صورت اعلام تخلف ، پرونده را به سازمان تعزیرات حکومتی و در شهرستان به ادارات تابعه سازمان تسلیم می نمایند. سازمان تعزیرات حکومتی و ادارات تابعه باید ظرف حداکثر دو هفته با حضور طرفین به پرونده رسیدگی و حکم صادر نماید.
  • اتحادیه های صنفی طبق ماده ۲۷ قانون نظام صنفی می توانند در خواست پلمپ و تعطیلی واحدهای صنفی که بدون دریافت پروانه کسب فعالیت می کنند را از نیروی انتظامی نمایند. (نیروی انتظامی نیز ۱۰ تا ۲۰ روز مهلت تخلیه می دهد بعد پلمپ می کند)
  • اتحادیه صنفی می تواند طبق ماده ۲۸ قانون نظام صنفی واحدهای صنفی که بدون مجور اتحادیه تغییر شغل داده اند و یا شغل خود را تعطیل و وارد شغل دیگری بدون مجوز شده اند تعطیل نماید.

لیست اتحادیه های کشور دارای ۶۹۵۰ رکورد می باشد . شما می توانید با مراجعه به سایت ایران اصناف به این آدرس لیست اتحادیه های کشور را مشاهده و بررسی نمایید.

اتحادیه صنف فناوران رایانه تهران در سال ۱۳۶۲ به نام اتحادیه صنف فروشندگان و تعمیرکاران ماشینهای اداری به شماره ثبت ۳۴۰۵۷ شکل گرفت. این اتحادیه در سال ۱۳۸۹ و با تغییرات تکنولوژی، پیشرفت علم فناوری اطلاعات و طبق ضوابط خاص مصوب در هیئت عالی نظارت درحال حاضر، در ۹ رسته ادامه فعالیت صنفی را بر عهده دارد.

وظیفه اتحادیه صنف کسب و کارهای مجازی در قانون و مقررات نظام صنفی، حمایت و حفظ حقوق صنفی اعضا، ایجاد و تحکیم اصول همکاری بین افراد صنفی، تلاش برای بهبود محیط کسب و کار، تعامل با دستگاه‌های دولتی، نهادهای عمومی غیر دولتی و بخش خصوصی در راستای وظایف و اختیارات خود، همچنین تلاش در راستای ارتقا کیفی خدمات رسانی اعضا به مردم و اطلاع رسانی مناسب رسیدگی به شکایات دریافتی است.

Mentorمشاهده نوشته ها

منتور ۳۶۰ با تمرکز بر خدمات حقوق تجاری ایجاد شده ست. ما با حمایت بزرگترین موسسه حقوقی ایران بهترین وکلای حقوق شرکت ها و سرمایه گذاری و استارتاپ ها را گرد هم آورده ایم. از مهم ترین ابداعات این تیم طرح منتورینگ ۳۶۰ است که برای جلوگیری از مسیرهای اشتباه و هزینه های گزاف و توسعه هرچه سریع تر ایجاد شده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *